„Pokaż mi swoje biurko… a powiem ci czy cię zatrudnię” takim przekonaniem najwyraźniej kierował się jeden z hiring managerów prosząc kandydatów na stanowisko Project Managera o pokazanie swojego biurka na kamerze podczas online rozmowy rekrutacyjnej.

Śmiech przez łzy czy całkiem sensowna prośba? 🧐

Co było dla niego kluczem? Czy chodziło o porządek vs bałagan? Może kolor biurka? A może to ilu monitorów używa kandydat, bo „dobry PM to zawsze dwóch”? Albo czy ma tylko jednego kompa na biurku i nie robi dwóch etatów?

Możemy niestety tylko spekulować, bo historia do mnie trafiła od rozbawionego i nieco zniesmaczonego kandydata 😅

Jest jednak szansa, że kierował się pytaniem retorycznym Einsteina: “Jeżeli za­bałaga­nione biur­ko jest oz­naką za­bałaga­nione­go umysłu, to czego oznaką jest puste biurko?”

Albo badaniami Dr Debanjan Banerjee, którego 4 typy osobowości na podstawie wyglądu biurka cytuje kilka portali, jednak nie dokopałam się do publikacji autora. Tak samo z badaniami Cary Coopera, który podobno opisał 5 typów osobowości biurkowych (możecie poczytać np. na stronie Zwierciadlo.pl), ale nie znalazłam oryginalnej publikacji.

Może źle szukałam. Jak widzicie, u mnie trochę chaos na biurku… ale mam nadzieję, że hiring manager jednak się do nich dokopał. Czemu?

❌ Ocenianie kandydatów na podstawie mądrości wyczytanych w internecie jest nie-OK – to powinno być oczywiste

❌ Tak samo na podstawie dowodów anegdotycznych, czyli “pracowałem z osobą, która miała bałagan na biurku i miała chaos w projektach. Więcej takiej osoby nie zatrudnię” albo “z mojego doświadczenia wynika, że dobry PM zawsze korzysta z 2 monitorów i takiego będę szukać”.

❌ A nawet jak przeczytamy o jakimś badaniu w internecie np. na takim Zwierciadle, sprawdźmy źródło (którego na 99% nie będzie) zanim będziemy wykorzystywać wnioski w rekrutacji. Badania mogą być prowadzone byle jak, na szybko, na małej próbie (jak skuteczność kremu przebadana na 14 osobach…) a same efekty będą naginane, żeby potwierdzić teorie badacza.

✅  Jeśli rekrutujecie nie zadawajcie pytań, które opierają się o przeczytane/zasłyszane anegdoty czy przekonania niepoparte statystyką i badaniami. Nic prawdziwego o kandydacie się nie dowiecie a możecie tylko stracić kogoś naprawdę dobrego 🙂

A jak wyglądają Wasze biurka?

Dostalibyście pracę Project Managera? 😀

Czemu o tym piszę? 

PATOliderzy sami z siebie się nie zmienią. Trzeba działać i pokazać im, że taki sposób współpracy z ludźmi nie zaprowadzi ich daleko. Dlatego powstało PATO miejsce pracy. Aby skończyć z patologiami i toksycznymi zachowaniami w środowisku pracy. To przestrzeń do obnażania praktyk i pułapek myślenia, które prowadzą do tego, że męczymy się w pracy – miejscu, gdzie powinniśmy czuć się dobrze, rozwijać lub po prostu zarabiać na życie i być traktowani z szacunkiem.

Wierzę, że im większa jest nasza świadomość tego co jest nie-OK i czego nie powinniśmy akceptować w miejscu pracy, tym większa jest szansa na to, że nawet najbardziej ostrożna osoba postanowi działać i ZMIENIAĆ.